عشق

حالا می فهمم چرا شمس تبریزی عمری بیتابی می کرد و یک جمله حرف نتوانست بزند بزندیک بیت شعر نتوانست بسراید. نمی شود. برای نوشتن و گفتن و سرودن باید در سطح مولوی ماند اگر به مرز شمس تبریزی قدم گذاشتی دیگر در اختیار خود نیستی آنجا جای رقصیدن های رقت بار است و دست افشانی های دردناک و مستانه جای نشستن و گفتن نیست .                                                                          دکترعلی شریعتی ,فرازی,کتاب,کویر ...ادامه مطلب

اصلا خدا از آدم های قالبی رام خشکه مقدس تک بعدی بدش می آیداگر نه چرا فرشته های مطیع و پاکش را که همگی از آغاز خلقتشان یا در حال رکوع اند و یا در حال سجود...به پای آدم عصیانگر خطاکار خونریز می افکند؟علی چرا چهار هزار خر مقدس حافظ قرآن و شب زنده دار صائم ادهر قائم الیل را در نهروان به زیر شمشیر مردانه اش می گیرد؟یک شرابخوار بی بندو بار اما مرد و وفادار و باشعور  مثل     به همه ی این جمادات انسان گونه ی مقدس مآب بی عقل می ارزد.خدا از آدم هایی که ضعف و زبونی خود را می خواهند با خدا پرستی جبران کنند بیزار است.از آن ها که یک تخته یشان کم است و جای خالی آن را با مذهب پر می کنند نفرت دارد.می دانم     ,فرازی,کتاب,هبوط ...ادامه مطلب

یک سیر و سلوک عرفانی به معنای احساس وحدت با ذات احدیت(خداوند)یا روح جهانی است.برخی ادیان تاکید دارند بر این که میان ذات آفریدگار و خودِآفرینش دره و گودالی عمیق وجود دارد ,لیکن عرفان دقیقا می گوید که این گودال وجود ندارد.لحظه های درخشان و پرتلالویی هست که در درازای آن ها حس می کنیم به یک ((من))بسیار وسیع تر و گسترده تر تعلق داریم.برخی این((من))راذات احدیت می نامند ,دیگران((روح جهانی)),((طبیعت جهان شمول))یا((تمامیت جهان )).در لحظه ی کشف و شهود,آدمِ عرفانی(خود را گم می کند),ناپدید می شود یا در ذرات یکتا ذوب می شود,چون قطره ای آب در دل اقیانوس پهناور.یک درویش هندی درباره ی خودچنین می گوید:(وقتی من,فرازی,کتاب,دنیای,سوفی,نوشته,یوستاین,گاارد ...ادامه مطلب